فراوانی ژن های papa، papc و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های اشریشیا کلی عامل عفونت ادراری

سابقه و هدف: عفونت دستگاه ادراری یکی از رایج ترین عفونت های باکتریایی در انسان است و شایع ترین عامل اتیولوژیک آن باکتری اشریشیا کلی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت جدایه های اشریشیا کلی عامل عفونت ادراری در شهر بروجرد، به تعدادی از آنتی بیوتیک های رایج و فراوانی ژن های papa و papc در میان آن ها می باشد. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی توصیفی، تعداد 150 جدایه اشریشیا کلی از بیماران مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستان امام (ره) شهرستان بروجرد جمع آوری و با آزمایش های افتراقی رایج تعیین هویت شدند. مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها علیه 13 آنتی بیوتیک رایج با استفاده از روش انتشار از دیسک طبق دستورالعمل های clsi بررسی شد. حضور ژن های papa و papc با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (pcr) ارزیابی گردید. یافته ها: در جدایه های مورد بررسی، بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک آمپی سیلین 127 (84.7%) و کمترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک نیتروفورانتوئین 8 (5.3%) مشاهده گردید. همچنین میزان فراوانی ژن های papa و papc در جدایه های مورد بررسی، به ترتیب 32 (21.3%) و 72 (48%) تعیین شد. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده سیر صعودی مقاومت جدایه های پاتوژن ادراری اشریشیاکلی به اکثر آنتی بیوتیک ها و فراوانی نسبتاً بالای اپرون pap  در این جدایه ها بود.  از این رو تحقیقات بیشتر در مورد عوامل بیماری زایی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری ها می تواند نقش موثری در درمان عفونت های ادراری داشته باشد.